Η μοναδική ιδιότητα της μουσικής περνάει μέσω του ήχου της, απ΄όλο μας το είναι, το μυαλό μας, τη ψυχή μας, τη καρδιά μας, την κάνει τόσο απαραίτητη στη ζωή μας. Είναι σαν το πιάνο, που κάθε πλήκτρο του αντιστοιχεί και σ΄ένα συναίσθημά μας. Με τη μουσική, αγαπάμε, χαιρόμαστε, λυπόμαστε, θυμόμαστε, ξεχνιόμαστε .
Η Σφίγγα υποδέχεται τον Παναγιώτη Σδούκο, ο οποίος φέτος γιορτάζει τα 15 χρόνια δημιουργικής παρουσίας του στην ερμηνεία, τη διδασκαλία και την έρευνα του δημοτικού τραγουδιού.
Το «Μια χαραυγή συννεφιασμένη» των Τάκη Λαβίδα – Κώστα Βίρβου ανήκει στα τραγούδια που εύκολα ίσως μπορεί κανείς να τα αποκόψει από το περιβάλλον και τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής στην οποία γράφτηκαν, και αυθαίρετα (αν και όχι κακοπροαίρετα) να τοποθετήσει στην προκρούστεια κλίνη των σύγχρονων ακουσμάτων, και να τα κρίνει άδικα.