Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου 2022

Για μια παλιά αγάπη γράφτηκε το “Σαν να μη πέρασε μια μέρα” από τον Κώστα Λειβαδά

 

 

Το «Σα να μη πέρασε μια μέρα» γράφτηκε  σε μια χαρτοπετσέτα στο «Flower»

Ο Κώστας Λειβαδάς είχε πεί για το τραγούδι:

 "Το "Σα να μην πέρασε μια μέρα" ήταν γραμμένο πριν από κάμποσα χρόνια και είχε μείνει στο συρτάρι γιατί δεν μου έβγαινε μουσικά. 

Το είχα προσπαθήσει κάνα δυο φορές με το γκρουπ που είχα τότε αλλά ήταν αδύνατον. Αυτοβιογραφικό τραγούδι. 

Μια τραυματική εφηβική σχέση. 

Οντως ήταν στην Πλατεία Μαβίλη, αργά το βράδυ... Την είδα ύστερα από δύο χρόνια με άλλον δίπλα της και πάγωσα. 

Ήταν Γενάρης και συχνάζαμε στον «Λώρα» στην πλατεία Μαβίλη, όταν είδα την πρώην μου, την ηρωίδα μου στο τραγούδι «καράβι για τη Φολέγανδρο». 

Μετά πήγαμε στο ζαχαροπλαστείο «Flower» όπου έγραψα σε μια χαρτοπετσέτα ό,τι ακριβώς έγινε. 

Το πήγε ο Γιώργος Δημητριάδης στη Virgin και το κυκλοφόρησαν όλο το δίσκο ο Πετρίδης με τον Ζουγρή.

Απίστευτη δεν είναι η ζωή;

Και συνέχισε: "Τους στίχους τους έγραψα και τους ξέχασα. Όταν τους έδωσα στον Δημητριάδη - πολλά χρόνια μετά - έφαγε φλασιά κατευθείαν κι έγραψε τη μουσική σε στυλ brit pop και σε έναν ρυθμό που δεν περίμενα με τίποτα. 

Εγώ το φανταζόμουν σε σόουλ/φάνκι εκδοχή. Εκείνος το φαντάστηκε εντελώς διαφορετικά. 

Το γράψαμε σε demo τετρακάναλο, το ακούσαμε μαζί και το χορέψαμε κατευθείαν, με έναν ενθουσιασμό απίστευτο».

 

ΠΗΓΗ.  fosonline

ΒΙΝΤΕΟ.


Στίχοι: Κώστας Λειβαδάς

Μουσική: Γιώργος Δημητριάδης

Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Δημητριάδης

 

 Σαν να μη πέρασε μια μέρα

Σε είδα ξανά, ήσουν στα μαύρα ντυμένη

Πλατεία Μαβίλη, τεσσερις παρά

Μαζί μ' ένα ψώνιο κι οι δύο χαμένοι

Τρώγατε σάντουιτσ, θολή ματια

 

Περίμενα λίγο πίσω απο μια στάση

Φόβόμουνα βλέπεις μη μ' αντιληφθείς

Αν κι ήσουν χλωμή, ξενυχτισμένη

θεε μου είχες μια λάμψη μαγική

 

Σ' ένοιωσα μέσα μου παντου

Σαν να μη πέρασε μια μέρα

Από το ναι του χωρισμου

Σαν να μη πέρασε μια μέρα

 

Σε είδα ξανά του κρατούσες το χέρι σφιχτά

Κι όμως έμοιαζες να ψάχνεις κάτι για να πιαστείς

Θυμήθηκά τότε που μου έδειχνες ένα αστέρι

Και μου 'λεγες φέρ' το εδώ κάτω αν μπορείς

 

Και ξέρεις εγώ προσπάθησα, ξέρεις

Να το φέρω κοντά να τ' αγγίξεις κι εσύ

Μα τρόμαξες τόσο απ' το φως και τη σκόνη

Κι έτρεξες γρήγορα κάπου να κρυφτείς

 

Πέρίμενα ακόμα πίσω απο τη στάση

Μου φάνηκαν χρόνια μα ήταν μια στιγμή

Πετώ το τσιγάρο, τελευταίο πλάνο

Θεε μου είχες μια λάμψη μαγική

 

Σ' ένοιωσα μέσα μου...

 

Σ' ένοιωσα μέσα μου...

 

Σ' ένοιωσα μέσα μου...

... κι είδα το φως του γυρισμού

Σαν να μη πέρασε μια μέρα

 

Τα ρα τα τα τα τα ...

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου