Η μοναδική ιδιότητα της μουσικής περνάει μέσω του ήχου της, απ΄όλο μας το είναι, το μυαλό μας, τη ψυχή μας, τη καρδιά μας, την κάνει τόσο απαραίτητη στη ζωή μας. Είναι σαν το πιάνο, που κάθε πλήκτρο του αντιστοιχεί και σ΄ένα συναίσθημά μας. Με τη μουσική, αγαπάμε, χαιρόμαστε, λυπόμαστε, θυμόμαστε, ξεχνιόμαστε .
Το 1961 ο Πάνος Κουτρουμπούσης φωτογραφίζει τα σκυλάδικα στο Πέραμα. Το υλικό αυτό δημοσιεύεται στο βιβλίο του Ηλία Πετρόπουλου «Ρεμπέτικα Τραγούδια» (Κέδρος).
Από τα κορυφαία και δημοφιλέστερα του Γερμανού συνθέτη Φέλιξ Μέντελσον (1809-1847), έργο ρεπερτορίου για το βιολί.
Γράφτηκε για την θεατρική παράσταση ,του θιάσου Τζένης Καρέζη – Κώστα Καζάκου, ''Το μεγάλο μας τσίρκο'' 1973. Το τραγούδι ακουγόταν στο φινάλε της παράστασης, μετά τη πτώση της χούντας, για να τιμήσει τους νεκρούς του Πολυτεχνείου.
Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ερμηνεία: Νίκος Δημητράτος
20 χρόνια συμπληρώνονται από την ημέρα που έφυγε από τη ζωή ο Έλληνας συνθέτης και στιχουργός, Σταύρος Κουγιουμτζής, στις 12 Μαρτίου του 2005, σε ηλικία 73 ετών.
Θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες.
Να θυμηθούμε σήμερα το αφιέρωμα της εκπομπής Η Μουσική στη Ζωή μας, με τον Θάνο, τη Ζωή και το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή πατώντας εδώ: Η Ζωή και το έργο του Σταύρου Κουγιουμτζή
Η Σφίγγα υποδέχεται τον Παναγιώτη Σδούκο, ο οποίος φέτος γιορτάζει τα 15 χρόνια δημιουργικής παρουσίας του στην ερμηνεία, τη διδασκαλία και την έρευνα του δημοτικού τραγουδιού.
Το «Μια χαραυγή συννεφιασμένη» των Τάκη Λαβίδα – Κώστα Βίρβου ανήκει στα τραγούδια που εύκολα ίσως μπορεί κανείς να τα αποκόψει από το περιβάλλον και τις κοινωνικές συνθήκες της εποχής στην οποία γράφτηκαν, και αυθαίρετα (αν και όχι κακοπροαίρετα) να τοποθετήσει στην προκρούστεια κλίνη των σύγχρονων ακουσμάτων, και να τα κρίνει άδικα.